Dag vijf: verschrikking, verbazig, verwennerij

21-03-2013 17:47

De dag begon meteen al met hartkloppingen: om half zeven in de ochtend glipte ik naar het toilet en drukte onderweg een verkeerd nummer in het alarmtoestel. Helaas, mijn tweede blunder in Suriname.

Vandaag bracht ik voor het eerst een bezoek aan de Simonschool, de stageschool waar Steffen en ik les zullen geven. Eerst kreeg ik een keuring van Sofie:

“Ga jij in die broek naar je stageschool? Ik zie je onderbroek erdoor!”

“Oei, ik zal een andere aandoen.”

“Elena, daar kan je ook niet mee naar je stageschool!”

“Oei, ik zal nog een andere aandoen.”

…

Met een juiste outfit gingen we op pad naar de school. Een zanderig weggetje leidde Steffen en mij naar een redelijk grote secundaire school: kippengaas verving glazen ramen, giechelende leerkrachten, tieners in een blauw uniform. Ik kreeg te horen dat ik maar liefst vijf mentoren Nederlands zal hebben, en dat ik een methode mocht gebruiken van 2012 (uit Nederland: de kinderen zouden leren over de treintabellen Amsterdam- Rotterdam. Kleine bedenking: in Suriname zijn geen treinen.). Ik sprak met één van de mentoren en na afloop vroeg ze: “Zo, kom je meteen mee observeren, of kom je vanaf morgen.” Ze keek me even aan en zei toen: “Morgen, lijkt me, je ziet eruit alsof je even moet bekomen.” En blij dat ik was met dat besluit.

In de namiddag deden Sofie en ik een fietstochtje: we bezochten de melkboer, een Nieuwe supermarkt, een apotheek die geen zonnecrème, muggenmelk en bloedstelpende watjes had, en een kledingszaak voor een lange rok. Dank aan Sofie, voor de persoonlijke styling tot een deftige leerkracht. Op weg naar huis lieten we ons verleiden door een watermeloen. We hadden een vrolijke babbel met de fruitboer: “Kwom toch ien Suriname wownen, mwan. Altijd moei weer.Trouw mwet me.” Dank aan de fruitboer om onze avond op te vrolijken. Het huwelijksaanzoek hebben we beleefd geweigerd.

En eenmaal we thuisgekomen waren, moesten we enkel nog aan tafel schuiven: dank aan de jongens voor de spinaziepuree met omelet. Die was namelijk ongelooflijk goed gelukt!